Ανδρέας Πασσάς Κακή σπορά Εκδόσεις Πνοή

Η “Kακή σπορά” είναι ένα δυνατό και σκληρό βιβλίο. Αποτελείται από έντεκα διηγήματα όπου οι ήρωες του παλεύουν με τους δαίμονες και τα συναισθήματα τους.

Ξεχώρισα το T.M.T(Terror Management Theory) όπου ο γιατρός ανακοινώνει σ’ένα νέο άντρα ότι έχει όγκο στον εγκέφαλο. Πολλές σκέψεις κατακλύζουν τον ασθενή. Στην αρχή το αντιμετωπίζει με χιούμορ αλλά όσο προχωράει στη συνειδητοποίηση αυτού που βιώνει αντιλαμβάνεται το πόσο λίγος καιρός του απομένει και πόσο άτρωτοι μπορούμε να γίνουμε σε κάτι τέτοιο όπου η ίδια η ασθένεια έχει διαγράψει τη πορεία που θα μας βάλει να διαβούμε και εμείς απλά  παραμένουμε θεατές σ’αυτό που ζούμε.

Στο “Κομάντσι” έχουμε την ιστορία του Δημήτρη και της Λουκίας όπου κάθε απόγευμα συναντιούνται σ’ένα μικρό πάρκο στο Βοτανικό. Έχουν μεγάλη ηλικιακή διαφορά αλλά αυτό που τους ενώνει είναι η απελπισία της ύπαρξης τους. Ο Δημήτρης από μικρός έζησε το πόλεμο, έγινε μισθοφόρος και έκανε δουλειές που τον μείωναν σαν άνθρωπο μέχρι που βγήκε στη σύνταξη. Αντίστοιχα η Λουκία πουλάει το κορμί της. Σ’αυτό το παιχνίδι την έβαλε ο πρώην φίλος της που την μύησε επίσης στα ναρκωτικά. Βρίσκει τραγικό τέλος στη πορεία αλλά θα ήθελα να σταθώ σε μία φράση που αγγίζει το παλμό της κοινωνίας μας “η αστυνομία δεν θα το ερευνήσει. Δεν χρειάζεται φαντασία. Μία πρεζού πόρνη. Τέλος. Δεν αξίζει παραπάνω προσοχή.” Το εύκολο συμπέρασμα και η στιγματοποίηση κοινωνικών ομάδων είναι σύνηθες φαινόμενο. Άλλωστε όσο πιο “περιθωριοποιημένος” είναι κάποιος πιο άνετα κλείνει μία υπόθεση και μπαίνει στο ράφι και στη λήθη.

Ανέλυσα δυο από τα έντεκα διηγήματα που με άγγιξαν και με προβλημάτισαν. Είναι ένα αξιόλογο βιβλίο που καταφέρνει να πιάσει το σφυγμό μίας αλλοτριωμένης κοινωνίας.