Πρόγονος, παππούς, εγγονός
και δισέγγονος φέρουν το ίδιο όνομα στην ιστορία που εκτυλίσσεται. O Θεόδωρος
Κεντρωτάς βρίσκει το άγαλμα στο χωράφι του
και αποφασίζει να το πουλήσει στους ξένους για να καταφέρει να
συντηρήσει την οικογένεια του. Το φημισμένο άγαλμα που βρίσκει είναι η Αφροδίτη
της Μήλου. Στη παρουσίαση του βιβλίου η κυρία Τσαλίκογλου δήλωσε ότι ήταν ο
λόγος της έμπνευσης της ο μύθος που λέει ότι ο αγρότης που το ανακάλυψε το
ερωτεύτηκε λόγω της απαράμιλλης ομορφιάς του. Αυτό το γεγονός εκτυλίχθηκε το
1820.
Είκοσι χρόνια μετά ο γιος της
κόρης του αγρότη γίνεται πατέρας και το παιδί του παίρνει το όνομα του παππού
του.Ο Θεόδωρος γίνεται δάσκαλος ζει τις εφιαλτικές σκηνές του
πολέμου(1919-1922) όπου τον επηρεάζει στη μετέπειτα ζωή του. Αποφασίζει στη
συνέχεια να μεταναστεύσει με το γιο του στην Ελβετία λόγω της αμαύρωσης του
ονόματος του από τους συγχωριανούς του. Τέλος ο γιος του το 1980 ταξιδεύει στη
Γενεύη για να παραλάβει τη σορό του πατέρα του. Ο πατέρας του δεν έφυγε από
φυσικά αίτια αλλά αυτοκτόνησε.
Πέρα από το μυθοπλαστικό
κομμάτι και την ιστορία που κουβαλάει το όνομα σε κάθε χρονική περίοδο αυτό που
έχει ιδιαίτερη σημασία είναι ότι επικεντρώνεται στο ψυχισμό του καθενός μας.
Κύριο αίτημα στη ζωή μας είναι να αγαπηθούμε και να είμαστε αρεστοί και
αποδεκτοί στο κοινωνικό σύνολο .Φράσεις που μαρτυρούν αυτήν την επιθυμία είναι
το 'Μίλησε μου" που λέει ο αγρότης στο άγαλμα και μετά από κάποια χρόνια ο
διάλογος του γιου του αυτόχειρα στη Ζοέλ τη ψυχολόγο της κλινικής("Ο
πατέρας μου ήταν κάποιος που ήθελε ένα σπίτι και κάποιον μέσα εκεί να
αγαπάει").
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου