Η συγγραφέας μας μεταφέρει
στη Σμύρνη το 1913 που η Μαργή έχει αναλάβει τον ρόλο της πληροφοριοδότριας των
Βρετανών. Η απειλή του Τούρκου διώκτη καλύπτει με άγχος την ζωή των κατοίκων και
της ηρωίδας μας που χάνεται από την ζωή των παιδιών της. Η Διδώ και ο Διονύσης,
τα παιδιά της δεν μένουν στο έλεος αλλά αναλαμβάνει την φροντίδα τους ο
λεβαντίνος Έντουαρντ.
Ένα βιβλίο που ήθελα
πολύ να διαβάσω λόγω της θεματολογίας του καθώς ασχολείται με την Μικρασιατική
καταστροφή. Είναι μία περίοδος της ιστορίας που με συγκινεί. Με αριστοτεχνικό
τρόπο η κυρία Τέκου αναλύει τον ψυχισμό των προσώπων που έζησαν τον ξεριζωμό
και τα κατάλοιπα που άφησε στις ψυχές τους. Το πως αντιμετωπίστηκαν στο νέο
τόπο που επέλεξαν να μείνουν. Η καχυποψία και ο στιγματισμός του πρόσφυγα είναι
ένα στοιχείο που το βιώνουμε και σήμερα. Οι περιγραφές και ο τρόπος που παρουσίασε
τα γεγονότα είναι ανατριχιαστικός.
Με αφορμή τις ιστορίες
που τις είπε η γιαγιά της δημιουργήθηκε αυτό το αξιόλογο κοινωνικό μυθιστόρημα που
αποπνέει νοσταλγία και θύμησες της ματωμένης ιστορίας μας. Ένα στοιχείο που
μένει κοινό όσα χρόνια κι αν περάσουν είναι ότι ο ξεριζωμένος από την πατρίδα
του δυστυχώς πάντα θα είναι παρείσακτος στο νέο τόπο που θα πάει.
Αναζητήστε το και
καλή ανάγνωση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου