Φίλιππος Παναγιώτου Θανατοποινίτες Εκδόσεις Πηγή

Στα 16 ποιήματα του καταφέρνει να μας φέρει σε επαφή με τα αρνητικά συναισθήματα που αρνούμαστε να βιώσουμε. Καταστάσεις και βιώματα τόσο οικεία όπως είναι η απώλεια της αγάπης και η μοναξιά.

Ξεχώρισα το ποίημα  “Ημιτελές” που αναφέρει για τις στιγμές που ζούμε κάτι αρνητικό και δε μπορούμε να το εκφράσουμε όπως όταν προσποιούμαστε ότι είμαστε καλά ενώ μέσα μας παλεύουμε να κρατηθούμε όρθιοι και να μη λυγίσουμε. Χρειαζόμαστε βοήθεια αλλά κανένας δε μπορεί να μας προσφέρει ένα χέρι βοηθείας.

Επίσης στο ποίημα “Η δικιά μου μπαλάντα” αναφέρει “Ζωή δώσαμε σε οθόνες, η επαφή έγινε θλίψη”. Καταφέρνει με αυτό το στίχο να πιάσει το παλμό της σύγχρονης κοινωνίας που έχει αντικαταστήσει τη προσωπική επαφή με τα κοινωνικά δίκτυα. Ο κόσμος προτιμάει τα μέσα δικτύωσης γιατί είναι πιο άμεσα, έχει γρήγορη επαφή  και έχει παραλύσει  τα συναισθήματα του με έτοιμα εικονίδια χαράς, λύπης και ενθουσιασμού. Αυτό όμως έχει σαν αποτέλεσμα την αποξένωση και τη δυσκολία προσαρμογής στη καθημερινότητα. Μακροπρόθεσμα όμως δημιουργούνται και άλλα προβλήματα όπως το άγχος και η κατάθλιψη.

Τέλος στο ποίημα  “Xωρίς εσένα” γίνεται αναφορά για το τέλος μίας αγάπης. Αναζητάει το χάδι, το άγγιγμα, τα λόγια τρυφερότητας που πια ανήκουν στη λήθη. Το τωρινό συναίσθημα είναι ο πόνος και η θλίψη.

Μία πολύ ενδιαφέρουσα ποιητική συλλογή από τον ανερχόμενο Φίλιππο Παναγιώτου που με την απλή και άμεση γραφή του δημιούργησε την εικόνα του σύγχρονου αλλοτριωμένου ανθρώπου.