Πάνος Αντωνόπουλος Με το ίδιο βλέμμα Εκδόσεις Πνοή

Κεντρικό πρόσωπο της ιστορίας είναι η Χριστίνα. Μία γυναίκα που από τα πρώτα χρόνια της ζωής της έχει ζήσει άσχημες καταστάσεις όπως το θάνατο και την απουσία τρυφερότητας από το στενό της περιβάλλον. Ο πατέρας της απών στις αγωνίες της. Μέχρι που η μοίρα την οδηγεί στην Αθήνα εκεί που θα γνωρίσει τον Γιώργο. Ο έρωτας τους είναι τόσο δυνατός και ισχυρός όπου τα εμπόδια που υπάρχουν καταφέρνουν να τα ξεπεράσουν. Το εισιτήριο που θα αλλάξει τη ζωή τους γράφει πάνω τον προορισμό Παρίσι. Τα χρόνια παραμονής τους στο γαλλικό έδαφος κατά την περίοδο της δικτατορίας θα τους καθορίσουν σημαντικά.

Το πρώτο βιβλίο του κύριου Αντωνόπουλου είναι ένα κράμα κοινωνικού μυθιστορήματος με στοιχεία ρομαντικής λογοτεχνίας. Με τη μεστή γραφή του και τις ωραίες περιγραφές δημιουργεί ένα ανάγνωσμα που δεν γίνεται καθόλου κουραστικό στον αναγνώστη με περιττές λεπτομέρειες και δακρύβρεχτους συναισθηματισμούς.

Πολύ ενδιαφέρον πέρα από την κεντρική ιστορία είναι η παράλληλη αφήγηση ενός προσώπου που είναι ο παρατηρητής του σήμερα. Τα βιώματα της Χριστίνας του δίνουν το έναυσμα να μιλήσει και για τη δική του ζωή.

Ένα καλογραμμένο ανάγνωσμα που όπως είδα στο εξώφυλλο του βιβλίου βασίζεται σε αληθινή ιστορία. Το θετικό είναι ότι δεν κατάντησε ένα κουραστικό μελό με μη ρεαλιστική απεικόνιση της πραγματικότητας.

Ο συγγραφέας ως πρώτο δείγμα γραφής έδωσε στο αναγνωστικό κοινό ένα αξιοπρεπέστατο βιβλίο που θα αγαπηθεί για την απλότητα και την αμεσότητα του.

Αναζητήστε το και καλή ανάγνωση

Έλενα Πιπερίδου Οι μέρες της πεταλούδας Εκδόσεις Πνοή

Τα δυο βασικά πρόσωπα της ιστορίας μας είναι η Κατερίνα και ο Παναγιώτης. Θα τους παρομοίαζα σαν δυο φυλακισμένες πεταλούδες που ψάχνουν τρόπο να βρουν την σωτηρία τους.

Η Κατερίνα ζει υπό το καθεστώς της βίας και ταπείνωσης εξαιτίας του συζύγου της. Ονειρεύεται να ξεφύγει από τα δεσμά του και όταν το αποφασίζει να αλλάξει τη ζωή της βρίσκει πάλι εμπόδια στη διαδρομή.

Από την άλλη πλευρά ο Παναγιώτης είναι ένα νεαρό αγόρι με σύνδρομο Down. Όλα τα χρόνια του βίου του έχει δεχτεί τα αρνητικά σχόλια των κατοίκων του χωριού που ζει μαζί με τον άξεστο και βάναυσο πατέρα του.

Το κοινό σημείο των δυο προσώπων είναι ότι προέρχονται από ένα εχθρικό και καταπιεστικό περιβάλλον που οι προσβολές και ο αρνητισμός που δέχονται τους έχουν κόψει τα φτερά.

Η κυρία Πιπερίδου θίγει ένα ευαίσθητο θέμα που μας αφορά όλους. Τα παιδιά με σύνδρομο Down που αν και διαφορετικά όπως θέλουμε να λέμε αξίζουν την αγάπη και την υποστήριξη μας.

Δυο λέξεις περικλείουν το νόημα αυτού του αναγνώσματος ΑΠΟΔΟΧΗ και ΕΝΤΑΞΗ. Σε αποδέχομαι γι’ αυτό που είσαι και σε κάνω μέρος της ζωής μου όχι μόνο σε προσωπικό επίπεδο αλλά και σε κοινωνικό.

Μου άρεσε η ιστορία που δεν ξέφυγε σε ακραίους συναισθηματισμούς και παρουσίασε τα γεγονότα και από τη θετική αλλά και την αρνητική πλευρά των πραγμάτων. Το τέλος είναι γλυκόπικρο καθώς όπως και στη ζωή η χαρά και η λύπη εναρμονίζονται με τέτοιο τρόπο ώστε να υπάρχει ισορροπία.

Το πρώτο δείγμα γραφής της συγγραφέως είναι εξαιρετικό και εύχομαι στο μέλλον να μας χαρίσει και άλλες ωραίες ιστορίες γεμάτες ανθρωπιά που κρύβουν μέσα τους βαθιά κοινωνικά θέματα που χρήζουν συζήτηση για ένα καλύτερο μέλλον χωρίς διακρίσεις.

Καλή ανάγνωση

Βαγγέλης Μαργιωρής Το σπίτι με την κόκκινη πόρτα Εκδόσεις Πνοή

Κεντρικό πρόσωπα της ιστορίας είναι ο κύριος Αδαμόπουλος. Ένας αρκετά ιδιόρρυθμος χαρακτήρας που δεν έχει καλή σχέση με τον κοινωνικό περίγυρο και το μόνο πρόσωπο στο οποίο έχει εμπιστοσύνη είναι ο καλός του φίλος Κώστας. Η σχέση του με το αντίθετο φύλο είναι χλιαρή έως και ανύπαρκτη. Εργάζεται σε μία εταιρεία που προτιμάει να έχει τυπικές σχέσεις με τους συναδέλφους του χωρίς πολλές οικειότητες. Στο καταφύγιο που βρίσκει την ησυχία και την θαλπωρή είναι το σπίτι του που έχει μυρωδιά βανίλιας και μία μεγάλη συλλογή με δίσκους κλασσικής μουσικής.

Ο συγγραφέας δημιούργησε έναν άρτιο λογοτεχνικό χαρακτήρα και μας παραθέτει σε συνεχείς αναδρομές στιγμές από τη παιδική και την ενήλικη ζωή του. Τα βιώματα από την τρυφερή ηλικία που έζησε ήταν καθοριστικά γι’ αυτό που εξελίχθηκε στην πορεία. Ο κύριος Αδαμόπουλος και ο Κώστας είναι δυο πρόσωπα που κινούνται παράλληλα σε σχέση με μία σειρά ανεξιχνίαστων δολοφονιών που καλείται να εξιχνιάσει ο επιθεωρητής Χαριτάκος.

‘Ένα θέμα που παρουσιάζει με ευαισθησία είναι η περιθωριοποίηση ατόμων που ζουν με ψυχικά προβλήματα. Όπως επίσης και η μοναξιά που υπάρχει στις διαπροσωπικές σχέσεις.

Ένα άρτιο αστυνομικό μυθιστόρημα που με στοχευμένη ανάλυση των γεγονότων και  χωρίς περιττές λεπτομέρειες καταφέρνει να σε κάνει κοινωνό αυτής της ιδιαίτερης ιστορίας που διαβάζεται απνευστί.

Είναι το πρώτο βιβλίο που διαβάζω από τον κύριο Μαργιωρή και δηλώνω εντυπωσιασμένος από τη γραφή του.

Αναζητήστε το και καλή ανάγνωση

Ερρίκος Ίψεν Ένας εχθρός του λαού Εκδόσεις Δωδώνη

Πρωταγωνιστής της ιστορίας είναι ο Τόμας Στόκμαν. Ένας ευυπόληπτος και υπεύθυνος γιατρός. Έχει αναλάβει την λουτρόπολη της περιοχής του. Στην ερεύνα όμως που διεξάγει ανακαλύπτει ότι τα ιαματικά νερά που προσφεύγουν πολλοί τουρίστες είναι μολυσμένα και άκρως επικίνδυνα για τη πορεία της υγείας των συνανθρώπων του.

Έτσι αποφασίζει να συντάξει μία επιστολή για να ενημερώσει τους συμπολίτες του όμως βρίσκει πολλά εμπόδια στο δρόμο της αλήθειας που έχει αποφασίσει να διανύσει. Πολέμιος του είναι ο δήμαρχος που τυγχάνει να είναι και ο αδελφός του. Επίσης αρνείται και ο εκδότης να προχωρήσει στη δημοσίευση ενός τέτοιου άρθρου που θα πλήξει την εικόνα και την οικονομία της περιοχής.

Ο γιατρός στη συνέχεια παίρνει το θάρρος να μιλήσει ανοιχτά στο κόσμο για το ζήτημα. Ακόμα όμως και εκεί βλέπει ότι οι άνθρωποι αρνούνται να τον ακούσουν και αποφασίζουν να κινηθούν με τη γνώμη της πλειοψηφίας.

Ο Ίψεν  κρίνει την πλειονότητα του λαού που έχει «νεκρωθεί» πολιτικά και κοινωνικά. Οι άνθρωποι έχουν χάσει το αίσθημα της κοινωνικής ευθύνης και δρουν άβουλα και κάποιες φορές ζημιογόνα για την πορεία της ζωής τους.

Ένα έργο βαθύτατα αληθινό που μιλάει για τον ακρωτηριασμό της δημοκρατίας και την εξέλιξη του φασισμού.

Καλή ανάγνωση